Нар мандахын өмнөх хэсэг үе: үүр гийх (үүр цайх), үүр гэгээрэх (бараг бүрэг гэгээ орох), үүр манхайх (үүр бүрэн цайж, юм тод харагдах), үүр тэмдгэрэх (үүрийн тэмдэг орох), үүр хаяарах (үүрийн гэгээ орж эхлэх), үүр цайлгах (үүр гэгээртэл байх), үүр цайх (а. Гэгээ сайн орох; б. [шилжсэн] Аз жаргал эхлэх - Африкаас Сталинград хүртэл, агуу ялалтын дохио сонсогдож, баярын үүр нэгэнт цайж, баатар тэмцлийн ялалт ойртлоо. Ц.Дамдинсүрэн. Бат холбоо., үүр шарлах (уул завсарласны дараа гэгээрэн ирэх), үүрийн гэгээ (үүрийн бүрэг бараг гэгээ), үүрийн тэмдэг (үүрийн гэгээ үүсэх шинж), үүрийн харанхуй (үүр цайхын урдах харанхуй), үүрийн хяраа (үүр тэмдгэрсний дараах гэгээ), үүрийн цолмон (үүрээр үзэгдэх од) - Даруй үүрийн цолмон цэмцийн гарч ирэхэд адуу манасан хоёр хар хүн мордон, уурга чирэн давхиж одов. Д.Нацагдорж. Адууны манаанд., үүр цүүр [хоршоо] (өглөө эрт) - Энд хүмүүс үүр цүүрээр босон цэргийн сургууль хийдэг байв. Д.Намдаг. Цаг төрийн үймээн., үүр шөнийн завсраар, үлээх жаврын дундуур [зүйр цэцэн үг] (зовлонг сөрөх, их зовлон туулах гэсэн санаа), үүрийн бялзуухай [амьтан] (үүр гэгээрмэгц жиргэдэг бялзуухайн багийн жижиг шувуу).