[буриад аялгуу] (ахир) Үлбэгэр, сул дорой, үхээнц: ахир хүн (арчаагүй хүн), ахир өөдгүй (үхээнц өөдгүй), эрдмээр ахир (эрдмээр тааруухан) [Г.Гантогтох. БAT]. ()