Түшээт хан аймгийн Дархан Чин вангийн хошуу одоогийн Төв аймгийн Эрдэнэ сумын нутаг Бага Хэнтийн нурууны салбар Сарьдаг уулын энгэрт оршино.

    Уг хийдийг анх Халхын Өндөр гэгээн Занабазар өргөөгөө улам өргөтгөн шарын шашны төв болгохоор 1654 онд Хэнтий уулын өвөрт Рибогэжайганданшадублин гэдэг хийд байгуулжээ. Албан ёсоор 1680 онд барьж дуусгажээ. Гэвч энэ хийд Монголын шашны төвийн үүргийг төдий л удаан гүйцэтгэж чадсангүй. 1687 онд Халх-Ойрадын үймээнд цөлмөгдөн сүйтгэгдсэн байна. Гэвч уг хийдийн туурин дээр багавтар сүмд ХХ зууны эх хүртэл хурал хурж байжээ. XIX зууны эцсээр Монгол нутгаар аялсан жуулчин А.М.Позднеев тус хийдэд очсон тухай мэдээг үлдээжээ. Мөн 1915-1916 онд П.А.Виттегээр удирдуулсан шинжилгээний анги анх шинжилжээ. Тэндээс бурхны эвдэрхий цац, барилгын паалантай ваар болон гоёл чимэглэлийн зүйлс олдсон байна. 1920-иод оноос Судар бичгийн хүрээлэнгээс малтжээ. 1995 ондШУА-ийн Түүхийн хүрээлэнгээс малтлага хийж судалсан байдаг.

    Сарьдагийн хийд бол Өндөр гэгээн Занабазарын оролцоотойгоор байгуулсан сүм хийдүүдийн дотроос цар хүрээгээрээ нэлээд томд тооцогдоно. Байгалийн үзэсгэлэнг хослуулан байгуулжээ. Үүгээрээ монголын бурхан шашны нэг томоохон сүм байсан ба уран барилгын чухал дурсгал юм. (С.Чулуун, Н.Маралмаа)