1. Гоо, сайхан: дур булаам үзэсгэлэн (сэтгэл татах гоо сайхан); гоо үзэсгэлэн ~ үзэсгэлэн гоо [хоршоо] (юмны гадаад үзэмжит байдал) - Зарим баахан хянамгай ард түүний өнгө зүс олноос үзэсгэлэн гоо, мах арьс энгээс этгээд булбарайд сэмээр сэтгэл тавин тэнсэхийг Хонгорзул хэдийн мэдээд хэвтэх унтахад дээл бүсээ сайтар батлан үл сэрэгдмүй. В.Инжанааши. Хөх судар., үзэсгэлэн сүр [хоршоо] (үзэмжтэй сайхан төдийгүй сүрлэг) - Азарга үнэг адил нүхний мухарт хоргодох нь үнэхээр үзэсгэлэн сүр хэмээнэ. Замлин Сэнчиний намтар оршив., үзэсгэлэн төгөлдөр [хоршоо] (өөлөхийн аргагүй гоо сайхан үзэмжтэй).