Хилэн, ихэд дургүйцэн хорсох байдал: уур дүрсхийх (огцом уурлах), уур оволзох (хилэн багтаж ядах), уур хүрэх (дотор давчдан бухимдах); уураа дарах (дургүйцэл, хилэнгээ дарах), уур омог [хоршоо] (сэтгэл санаа тааламжгүй болж уурласнаас үүсэх догшин зан) - Адуучны уур омог нь хүрч хойноос нь элдэж гарав. ААЗ., уур унтуу [хоршоо] (ямар нэгэн зүйл болон хэн нэгэнд дургүйцсэнээс гарах бухимдал) - Дургүйцэхээр нь уур унтуу хөдөлж гэнэ. А.Дашням. Хүрэндэлтийн хүүхэн., уур уцаар [хоршоо] (хүний дургүй хүрч, бухимдах үеийн сэтгэл хөдлөл) - Зүйл бүрийн түгшүүртэй мэдээ энд тэндээс ирж түүний сэтгэл санааг зовоож, уур уцаарыг төрүүлж байв. Ш.Нацагдорж. Мандхай цэцэн хатан., уур хилэн [хоршоо] (сэтгэл хөдлөлөөс гарах муу ааш, бухимдал), уур цухал [хоршоо] (хүний дургүйцэн аягүйрхэх байдал, бухимдал) - Улаагаа дагуулсан бошиг уур цухал нь хүрч улаан хүрэн царайлсаар ирэв. Монголын Маньбадарын хууч., уур бие зовооно, уул морь зовооно [зүйр цэцэн үг] (хэрэг явдлыг ухааны хүчээр хийх хэрэгтэй), уур дайсан, ухаан бурхан [зүйр цэцэн үг] (уур бухимдал хэрэггүй, юманд уужуу тайван хандаж байх), уур ихтийн ухаан цухал, ухаан сайтын сэтгэл уужим [зүйр цэцэн үг] (уур ухааныг барах, уурын ихээр учрыг олдоггүй гэх мэт санаа).