1. Урвагар эд юмны үрчгэнэн хөдлөх;

---

2. [шилжсэн] Уурлах янз гаргах, санаандаа хүрэхээр эрхлэн аашлах - Тэд хэсгийн ахлагч болох Төмөрийн захиргаанд орсноо хоргүй инээдэм наадам болгохоос бус харин ч эр улс байж эмэгтэй хүний урдаас урвалзах муухай гэсэндээ ч юм уу их л дуулгавартай. С.Эрдэнэ. Төмөр Чулуун хоёр., уурлаж урвалзах (дургүйцэн элдвээр ааш гаргах), ихэст зусардаж, доордост урвалзах [зүйр цэцэн үг] (хүнийг албан тушаал, эд хөрөнгөөр нь ялгавартай харьцах гэсэн санаа).