1. Ул байхгүй: улгүй түрий (гутлын газар гишгэх хэсэг байхгүй),
2. [шилжсэн] Суурьгүй, суурь муутай, хөнгөн, хийсвэр, хуумгай:
улгүй хөдлөх (хуумгай, хайнга хийх),
улгүй дүгнэлт (иш үндэс, баримт нотолгоо муутай дүгнэлт),
улгүй явдал (хөнгөн хуумгай явдал),
улгүй зүйл (огт худал зүйл),
*хэл улгүй (а. Хэл чимээгүй, хэл сураггүй, б. Үг дуугүй, юу ч хэлэлгүй) -
Миний өмнө ердөө л ийм нэг өвгөн хэл улгүй зогсоно. Б.Бааст. Алтайн цэцэг., хэл улгүй болох (чимээ сураггүй болох).