1. Хүн амьтны бие мөч, гар хөлөөрөө байн байн тийчлэн хөдлөх, тийчлэх - Дэргэд нь ноцолдон наадаж, тэр ч байтугай их хунгар дотор тэлчилсээр танаг тамираа барж байв. Б.Бааст. Алтайн хөх дөнөн., хөлөөрөө тэлчлэх (хөлөөрөө байн байн тийчлэх), хавьчих тэлчлэх [хоршоо] (мал амьтан тогтворгүйтэн хөлөө байн байн тийчлэх) - Хар тарлангийн угсааны уг нь сүүтэй үнээ нь хүйтэн бороо зөгнөсөн бололтой хавьчиж тэлчлээд ивэлгэж уясан тугалаа хүртэл муухай хялалзана. С.Эрдэнэ. Ээжийн авдар;

---

2. [шилжсэн] Үхэл мөхлийн аюулаас гэтлэхийн тулд янз бүрийн арга сүвэгчилж тэмцэх, амь тэмцэх.