түг тиг (наяд буюу түг түмэн, түмэн түмэн, маш олон), түг түмэн ~ түг түм [хоршоо] ( маш олон, үй түмэн) - Огторгуйн уудамд түг түмэн одод түгж, цэвэр агаар сэнгэнэхэд Насан өөрийн эрхгүй хэд дахин уртаар амьсгалав. Г.Дүйнхэржав. Арилшгүй мөр., түг түмэн хүн (маш олон хүн, тоолохын аргагүй хүн) - Эд нь тоолшгүй түг түм болно. Монгол ардын үлгэр.