1. Нэлээд аяар, зөөлхөн, намдуухан: аяархан илэх (зөөлхөн илэх) - Би түүний үсийг гараараа аяархан иллээ. Ч.Алагсай. Алтайн зам., аяархан цохих (зөөлхөн цохих), аяархан ярих (намдуухан ярих);

---

2. [шилжсэн] Барагтайхан, тааруухан: ажлаараа аяархан хүн (ажилдаа тааруухан хүн) - Тэр чинь ажлаараа бол аяархан хүн шүү дээ. И.Дамбажав. Монгол үгийн дээж;

---

3. [шилжсэн] Амархан: тийм ч аяархан хүн биш [яриа] (амаргүй хүн).