1. Хутга мэсийн элэгдэж мохоо болсон байдал;

---

2. [шилжсэн] Ухаан мохоо, мунхаг: толхи хүн (ухаан муутай, мулгуу хүн), болхи толхи [хоршоо] (хүний хааш яаш, залхуу хойрго, бүдүүлэг байдал), молхи толхи [хоршоо] (а. Юмны хийц загвар, ур муутай байдал; б. Бүдүүлэг, хоцрогдсон - Чи над шиг хөдөөний молхи толхи хүүхнийг яаж тоох вэ дээ. Хот газрын гоё ганган авгай руу л сэвэх байлгүй. Н.Надмид. Хүлээс алдарсан нь)