1. Шашны ёсонд гурван муу заяаны нэг, үхэгсдийн сүнсийг зовлон эдлүүлж тарчилгах газар - Там там гэвч там хаанаас байх вэ? Тамтаггүй явбаас там тэр буй за. Д.Равжаа. Зохиолын эмхэтгэл., тамд очих (шашны ойлголт ёсоор энэ насны муу үйлийн үрээр зовлон эдлүүлэгч оронд очих), тамд унах (тамд очих), тамын зовлон (хамгийн хэцүү аймшигт зовлон), арван найман там (шашны ойлголтоор хамгийн муу зовлонгууд), халуун там (арван найман тамын нэг, халааж түлэх зовлон), хүйтэн там (арван найман тамын нэг, хөлдөөж дааруулах зовлон), *амь наана там цаана (маш их сандарч тэвдэх) - Гагцхүү Найдан ван, Туванов хоёр хэдэн цэргээ аваад амь наана, там цаана арилан оджээ. С.Дашдэндэв. Улаан наран., тамын амьтан тамдаа дуртай [зүйр цэцэн үг] (үйл үйлээ дагадаг, дассан газрын даавуу зөөлөн, дассан сурсан газар там байсан ч сайхан гэсэн санаа), тамын таглаа, замын бөглөө [зүйр цэцэн үг] (хэнд ч, юунд ч хэрэггүй амьтан гэсэн санаа);

---

2. [шилжсэн] Маш гүнзгий нүх - Хаан, элч, түшмэл тавыг мордуулаад хар санаат түшмэлийг бариулан авчирчээ. Жаран алд жандмал там малтав. Монгол ардын аман зохиолын дээж., там болтол ухах (тамд орсон юм шиг гүнзгий ухах);

---

3. [шилжсэн] Амьд яваа насны зовлон зүдүүр, гаслан: тамаа үзэх (зовлонгоо эдлэх, үйлээ үзэх), тамаа цайх (а. Ихэд зовох, зүдрэх; б. Тамтаггүй буруу явсны үйлийн үрийг эдлэх) - Би хэдэн адууныхаа хойноос нойр хоолоо алдаад голоо тасартал шогшиж тамаа цайж явна. Д.Тарва. Дахин төрсөн нь., үйл там [хоршоо] (зовлон зүдүүр үйл тамаа эдлэх (маш их зовох);

---

4. [шилжсэн] Шорон, гяндан - Ялт хүнийг хорих хориог гяндан гэнэ, бас там гэнэ. Хааны бичсэн манж монгол үгийн толь.