1. Уул овоо, бурхан шүтээнээ тахих, тахиглах, тавиглах: уул тайх (уул усаа хүндлэн тахиж, идээ будаагаар өргөл өргөх), онгод тайх (онгод сахиусаа аргадан тахих, өргөл барьж өгөх), овоо тайх (овоо тахих); тайх тавиглах [хоршоо] (бурхан шүтээнээ хүндлэн тахих, өргөл барьц өгөх) - Жилийн сүүл ёсоор тайж тавиглан шан хурим түгээв. В.Инжаннаши. Хөх судар., тайх бичиг (нөгчигсөд болон тэнгэр газар, уул усны эзэд сахиусыг тахихад унших бичиг), тайх алба [түүх] (нэр бүхий том уулуудыг албан ёсоор тогтмол тайх);

---

2. Үхэж үрэгдэгсдийн хойноос цацал өргөх, эмгэнэн гашуудах, дурсан хүндлэх: даагаар тайх (даагаар тахил өргөх).