1. Эвэртэй амьтан бусдыг эврийн үзүүрээр олих - Шарнууд байн байн шээс гоожуулж шүдээ хавиран цагаан хөөс цувуулж шуухиран, хоёр тал руугаа сэжсээр явна. Б.Бааст. Алтайн хөх дөнөн., эврээрээ сэжих (эврээр өлгөх, олих);

---

2. Хүн, амьтны толгойн хажуу этгээдээр олих, толгойгоо займрах - Ийм жаварт үхэр хүртэл толгойгоо сэжин далдирдаг билээ. Ж.Дамдин. Үймээний жил., толгойгоо сэжих (толгойгоо займрах) - Бадамжав түүнийг нь мэдэж байгаа аятай дальдарч толгойгоо нэг сэжив. Б.Өлзийсүрэн. Замын хүзүүн;

---

3. Бодон гахай соёогоороо юм хадрах;

---

4. [шилжсэн] Бусдыг гадуурхан хавчиж зайлуулахыг оролдох - Түүнийг сэжих санаатай нэлээд оролдох болов. И.Дамбажав. Монгол үгийн дээж.