1. Суух нь олонтоо, сууж сурсан нь;

---

2. Суурин байран байх дуртай - Энэ их тохьтой газар тул суумтгай болжээ. И.Дамбажав. Монгол үгийн дээж;

---

3. Тоос, хир толбо зэрэг тогтохдоо хурдан: тоос суумтгай эдлэл (тоос суухдаа амархан эдлэл);

---

4. [шилжсэн] Агших, доошлохдоо хялбар: суумтгай хөрс (хялбархан доошилж суудаг хөрс), суумтгай эд (амархан сууж доошилдог эд).