1. Амьтны үс үнгэгдэж, өнгө нь бүрзгэр харагдах, сэгсийх: өрвийх сөрвийх [хоршоо] (үс, өвс зэргийн сагсайж сэгсийх);

---

2. Аливаа юм дээш өргөгдөх, өлийх - Ямар нэгэн юмны үнэр авах мэт шээсээ гоожуулан сөрвийн зогсож байв. Б.Бааст. Алтайн хөх дөнөн;

---

3. [шилжсэн] Уурлах, уцаарлах.