Гоц гойд, онцгой, сонин хачин - Орой дээрх оддын дундаас оргил цолмон содон доо хөө. Ч.Лхамсүрэн. Шүлэг., сод их билиг (бусдаас хэтийдсэн эрдэм билэг) - Сонсох бүр яруу баялгийг гайхан баясаж, сод их билигт түмэн юугаан бишрэн магтмуу би. Б.Ринчен. Монгол хэл., сод ухаантан (оюун ухаанаараа бусдаас гоцлон тодорсон хүн), сод мэргэн (онцгой хурц, мэргэн ухаантан), сод хүн (олноос онцгой хүн) - Сүхбаатар бол түүхэнд тодорсон сод хүн төдийгүй ард түмний шилдэг сайн чанар бүхнийг биедээ шингээсэн шинэ хүний нийтлэг дүр юм. “Цог” сэтгүүл., содон үнэр (ойр тойронд үгүй хурц үнэр) - Янлиутай тамхи, содон үнэрт цай болон эхүүн ногоо ханхлан халуун ханз дороос төөнөж Магсаржавын бие нозоорно. С.Удвал. Их хувь заяа., содон юм (бусдаас өөр, онцгой юм) - Холын гийчний сониуч нүдэнд содон соргог юм улам ч олон тусаж Буянд шинэ шинэ бодол ургаж байлаа. Б.Өлзийсүрэн. Замын хүзүү., содон харагдах (а. Олны дундаас ганцаар ялгарч тодрон харагдах; б. Сэжигтэй, сонин гаж харагдах - Ханцуйгаа сугалдаргалан урд хормойгоо бүсэндээ хавчуулсан хүн бадарчтай ярилцан зогсож байгаа нь содон харагдав. П.Хорлоо. Багш; в. Аливаа бүхэл, бөөн хэсгээс ганцаар зайдуу, салангид харагдах), содон сайхан [хоршоо] (онцгой сайхан) - Эгч ах нарынхаа адил эцгийнхээ содон сайхан дүрийг зүрх сэтгэлдээ зурвасхан боловч зураглан үлдээжээ. “Цог” сэтгүүл., содон сонин [хоршоо] (хачин, жигтэй), сод нь соддоо янаг, сохор хоёр нэгэндээ түшиг [зүйр цэцэн үг] (хүн өөртэйгөө адилхан хүнтэй л нөхөрлөдөг гэсэн санаа).
--oOo--