1. Саргар болох, сэрийх - Сая нахиалж байгаа навчис өмнөөс нь сарвайх мэт санагджээ. М.Чимид. Алтан номын үсэг., сарвайн ургах (тал тал тийш салаалан ургах);

---

2. [шилжсэн] Юм авах, өгөхөөр гар сунгах - Эргэж очиход хүү минь нулимсаа бөмбөрүүлж хөөрхөн хоёр гараа сарвайн аавыгаа угтсан билээ. С.Дашдэндэв. Улаан наран., мөнгө сарвайх (мөнгө өгөхөөр гараа сунгах) - Баримжаа алддаггүй татанги мутраараа хоёрхон улаан мөнгө чимхэн гаргаж сарвайхад нь сармай дээлт тосон авч Өлзийд дамжуулав. Т.Дэчингунгаа. Өөдрөг зам., сарвайгаад гар хүрэхгүй, жийгээд хөл хүрэхгүй [зүйр цэцэн үг] (яаж ч оролдоод чадал хүрэхгүй гэсэн санаа);

---

3. [шилжсэн] Гар чинэрэн юмыг барьж, атгах тамиргүй болох - Нуруугаа чилтэл бөхийж, гараа сарвайтал залбирч гуйна. Ж.Пүрэв. Гурван зангилаа;

---

4. [шилжсэн] Морь малын чадал чинээгээрээ давхих - Даага минь сарвайтлаа давхиж гарав. И.Дамбажав. Монгол үгийн дээж., сарвайн хэвтэх (тэрийн хэвтэх);

---

5. Чин с‎этг‎элээсээ ихэд мэрийж чармайх;

---

6. [шилжсэн] Ихэд санаа тавих: санах сарвайх [хоршоо] (санаа тавих) - Мах цуснаас тасарсан, санаж сарвайх хүүгийнхээ цэцэн сайхан үгтэй захидалд сэтгэл нь ханачхаад өөр юм ер бодолгүй өнгөрдөг байжээ. “Цог” сэтгүүл.