Өндөрлөг нутгийн ууланд ургах, агарын намын мөнх ногоон шилмүүст сөөг, шилмүүс нь зүү шиг шовх, анхилуун үнэртэй, мойл мэт жимсгэнэтэй, эмэнд ордог, зарим газар архи нэрэхэд хэрэглэдэг - Арц, даль, моносны үнэр, нарсны давирхайн нясуун үнэр ханхийнэ. Д.Цэдэв. Айргийн амт., арц ганга [хоршоо] (анхилуун үнэрт арц болон ганга өвс), арц гүгэл [хоршоо] (анхилуун үнэртэн) - Бэр цэцгүүд алагласан арц гүгэл нь ханхалсан... Монгол ардын баатарлаг тууль., арц сургар [хоршоо] (үнэрт ургамал) - Уулын ар бие дэх арц сургар, агь ганга үн‎эртэнэ. А.Дашням. Өлзийнарангийн өчил., арц утлага [хоршоо] (утаж ариулах юм) - Шагайт чөмөгний яс, арц утлага хольж буцалгасан бил‎ээ. А.Дашням. Хүрэндэлтийн хүүхэн., арц хүж [хоршоо] (утлагын зүйл) - Агсайж сойсон хонгор хүлгээ арц хүжээр ариулж гэнэ. Халх ардын тууль., дагуур арц [ургамал] (Алс дорнод, Дагуур, Хэнтийн нуруу орчмын уулын чулуурхаг хатуу газар, асга дагаж зулж ургадаг хэвтээ сөөг), хонин арц [ургамал] (ширхэг бүдүүн, үнэр сайтай, өргөн хэрэглэдэг нэг зүйл арц), ямаан арц [ургамал] (ойд ургадаг, шөвгөн навчны үзүүрт өргөстэй, ширхэг нарийн нэг зүйл арц), арц бургас [ургамал] (улаан голтой, дүгрэг зузаан навчтай нэг зүйл модлог ургамал, хандгай иддэг, нумны дүгрэг ба урам хийнэ).