пад пад (а. Алгаа хий хавчиж ташихад гарах дуу чимээ: пад пад алгадах (гараар хүчтэй болоод дуу ихтэй цохих) - Нүцгэн сүүлээрээ хад алгадан пад пад дуугарган давшилж байхыг олонтоо үзэж билээ. Ж.Дамдин. Миний монгол; б. Хатуу зүйлийг цохиход гарах дуу) - Эсгий боосон адууны шир годоороо газар алгадан пад пад гэхээр эсгийн бул намуухан бөмбөрлөө. Л.Түдэв. Нүүдэл., пад хийх (пад пад хийсэн дуу гарах, сонсогдох), амандаа аагүй, алгандаа падгүй [зүйр цэцэн үг] (сул дорой, ухамсар мэдлэггүй гэсэн санаа).