1. Аливаад хөнгөн хуумгай хандсанаас болж осол гарах, омтгойдон гэнэдэх: тэрэг осолдох (машин тэрэг эндэлд орох, онхолдох), онгироо хүн осолдох нь амархан, агсам морь алжаах нь амархан [зүйр цэцэн үг] (хөөргөн зан байдал гаргавал санасандаа үл хүрэх гэсэн санаа);

---

2. [шилжсэн] Үхэх, нас барах: замд осолдох (а. Замд осол гарах; б. Замдаа нас барах), үерт осолдох (үерийн усанд живж амиа алдах), тулалдаанд осолдох (дайн тулалдаанд амь үрэгдэх), буу осолдох (буу алдах), осолдох дөхөх (амиа алдах шахах) -  Би тэр жил усанд осолдох дөхсөнөөс хойш хөлөө ч усанд дүрэхээ больсон шүү. Д.Мягмар. Уянгын тууж., төл осолдох (төл мал хорогдох, үхэх) - Мал гэрт ойр нүдэнд ил байсан цагт төл осолдох гэж байхгүй гэж Намсрай гуай ярилаа. Б.Бааст. Алтайн хөх дөнөн., осолдож хохирох (осолд орж хохирол үзэх);

---

3. [шилжсэн] Болзсон цагаасаа хожимдох, хоцрох: осолдон оройтох (цаг хугацаанаас хожимдох).