1. Хүн, юмны төлөөс, нөхөөс болохуйц зүйл: ор босгох (а. Ор нөхөх; б. Худалдах буюу идэх малыг солих), орыг нь олох (төлөөлөх зүйлийг нь олох) - Найзынхаа оронд би ирлээ. Алга болсон юмны чинь ор энэ. Яриа., ор нэр болгох (дутуу дулимаг хийж хийсэн нэр зүүх), ор нэрийн төдий (хий хоосон нэрийн төдий, оронцог төдий) - Нэгдэл нийгмийн өмчид өөриймсөг бус хандах, ор нэрийн төдий хөдөлмөрлөх зэрэг дутагдал байна. “Намын амьдрал” сэтгүүл;
2. Хүний байрлаж байгаа газар, суудал:
ор олж суух (суудал олж суух),
ор орондоо зогсох (байсан газартаа зогсох),
ор тооцох (байсанд тооцох;
3. [шилжсэн] Ажил болон албан тушаалын байр суурь, суудал:
ор нөхөх (а. Дутагдаж буй орон тоог нэмж бүрэлдүүлэх; б. [хуучирсан] Орлогч түшмэлийг жинхлэх),
их ор суух (хаан ширээнд суух) -
Мөн ухаант хааны хөвгүүн Жонлу хаан их ор суув. Асралт нэртийн түүх., ор залгамжлуулах (албан тушаалыг үе улируулан залгамжлуулах),
ор суулгах (албан тушаалд тохоон томилох),
орон урвах [хуучирсан] (тоо арилгах).