1. Хал үзээгүй, эрх танхи, атар, эмнэг - Арслантай мэргэн хааны ар мөрөн дээр нэг уулзъя, ардаг хүрэн морины ар зоон дээр нэг уулзъя. ААЗ., ардаг морь (эмнэг морь), ардаг танхи [хоршоо] (а. Мал, амьтны уналга эдэлгээнд огт ороогүй сул дураараа; б. Эрх танхи), ардаг танхил [хоршоо] (хүнд хүчир ажилд эдлэгдээгүй, хэврэг), ардаг тарган [хоршоо] (эмнэг тарган, эдэлгээнд хэрэглээгүй) - Ардаг тарган адуу нь г‎энэ л дээ. Ц.Дамдинсүрэн. Түүвэр зохиол;

---

2. Ярдаг, зөрүүд, хэдэр, хэвцэг: ардаг хүн (хэдэр хэвцэг хүн), ардаг догшин [хоршоо] (эмнэг догшин) - Айлын ардаг догшин, хашин шарваа, алхаа гишгээ хатуутай морьд байлаа. А.Дашням. Өлзийнарангийн өчил., ардаг ярдаг [хоршоо] (зөрүүд адайр зантай), аяыг олбол ардгийг дийлдэг [зүйр цэцэн үг] (эе эвээр бүхнийг дийлнэ гэсэн санаа).