Бүтэлгүй, урагшгүй, өөдгүй: олхиогүй хүн (а. Бүтэлгүй, урагш муутай хүн; б. Нэгийг үзээд нэг хэлж, нөгөөг хараад дахин өөрөөр ярьдаг, хов жив зөөх дуртай хүн) - Зайлуул, түүний олхиогүй төрхийг явган саа, нүдний сөлөр, насны их даанч гамгүй даржээ. Г.Батаа нар. Онцгой даалгавартан.