1. Нар, сар, од эрх‎эс, оршин буй дэлхийг хүрээлсэн агаар мандал, сансрын орон зай, тэнгэр - Огторгуйд од мичид түгсэн үдэш... Б.Явуухулан. Хар ус нуурын шагшуурга., огторгуйн уудам (сансрын уудам) - Огторгуйн уудамд аялсан онгон цагаан сар уу даа. Ийм нэгэн сэтгэл., огторгуйн орон зай (сансрын орон зай), огторгуйн төв (агаар мандлын төв), огторгуйн оёдол (тэнгэрийн оёдол, заадас), огторгуйн бүс (тэнгэрийн заадас), огторгуйн хүнхэр (тэнгэрийн уудам), огторгуйн нисгэгч (сансрын нисгэгч) - Огторгуйн нисгэгч ахаа одтой яваад ирэв үү. Дуу., огторгуйг эзэмших (сансрын орон зайг эзэмших), сансар огторгуй [хоршоо] (агаар мандал), огторгуйд нисэх шувууг барих арга байна, олон хүний амыг барих арга үгүй [зүйр цэцэн үг] (нисэж яваа шувууг барьж болдог бол олон хүний хэл амыг хааж үл чадах гэсэн санаа), олонд ёр хийж, огторгуйд шороо цацах [зүйр цэцэн үг] (ёс бус хэрэг үйлдэх), огторгуйд од хэдий олон ч нар сар мэт гэрэлтэхгүй [зүйр цэцэн үг] (тэнгэрийн од хэдий олон байвч нар сарны гэрлийг гүйцэхгүй гэсэн санаа), оройн од шилждэг, огторгуйн нар шингэдэг [зүйр цэцэн үг] (аливаа зүйл өөрийн зүй тогтлоор явах);