1. Ямар нэгэн зүйлийг хурц мэсээр хэрчиж таслах, зүсэх: сур огтлох (сурыг таслан хуваах), мах огтлох (махыг хэсэглэн хэрчих) - Тарган үхрийн мах огтлон идэж суулаа. С.Удвал. Их хувь заяа., хутгаар огтлох (ямар нэг зүйлийг хутгаар хэрчин хуваах), хүлээсээ огтлох (барьж багласан зүйлийг ирт зүйлээр таслах), хэсэг хэсгээр нь огтлох (хэсэгчлэн зүсэж хуваах), огтолж авах (ямар нэгэн зүйлийг зүсэж авах), эсгэх огтлох [хоршоо] (ирт мэсээр зүсэх);

---

2. [шилжсэн] Юмыг хөндлөн туулан одох, зорчих: шулуун огтлох (хоёр шулуун бие биенээ хөндлөн дайран гарах), гудамж огтлох (гудамжаар хөндлөн явж өнгөрөх) - Өргөн нарийн гудамж огтлон гэртээ ирэв. Н.Банзрагч. Зам., зам огтлох (зам хөндлөн гарах);

---

3. [хуучирсан] Ан, амьтныг дөтлөн тосон, отож харвах: огтлон алах (отооноос харваж алах).