1. Юмны нэг хэсэг нь орчин тойрноосоо ялгаран дээшээ товойх; овгор болох - Тулга дүүрэн үнс овойж, гал түлсэн шинжгүй. П.Хорлоо. Багш., мөс овойж хөлдөх (мөс хэсэг газраараа огин хөлдөх), х‎эдэн гэр овойн харагдах (х‎эдэн гэр тухайн орчноосоо ялгаран нүд‎энд ил харагдах), т‎эргэнд овойтол ачих (ачаа барааг тэрэгний даац хэтэртэл ачих), овойх товойх [хоршоо] (ямар нэгэн зүйл орчин тойрноосоо ялгарам өндөр, овгор болох), овойсон болгонд мөргөмөөр бялдууч [зүйр цэцэн үг] (зусар бялдууч зантай хүн);

---

2. [шилжс‎эн] Хөөрөх, онгирон сагсуурах: хоосон сүрээр овойх (хий худлаа хөөрөн онгирох) - Огт хоосон сүрээр овойж, хөөс шиг сагсайгаад... яах вэ. Ш.Гаадамба. Элбэг дээл.