1. Эвхэгдэх, хунирах, нугалаастай болох - Нугарч үнгэгдсэн дугтуй дотроос... гаргаж ирлээ. Д.Мягмар. Нийлэх замын уулзварт., нугарах хугарах [хоршоо] (нугалаас гарч салах);
2. Үеэрээ тахийх, атирах:
хөл нугарах (хөл үеэрээ атирах) -
Хөл нь эзэнгүй юм шиг нугараад шургачхав. Н.Банзрагч. Зам;
3. Мурийж тахийх:
гэрэл нугарах (гэрлийн тусгал хугарч мурийх) -
Хайлаасны сүүдэрт түр зуур амарч суугаад мөрний давалгаа шиг давхарлан нугарах элсийг харахдаа Оросын өтгөн ойт өргөн тал, Ижил мөрөн түүнд санагджээ. С.Удвал. Та бид уулзана;
4. [шилжсэн] Хүч нь буурах, намжих:
хүйтний эрч нугарах (ид хүйтэн цаг өнгөрөх, дулаарах),
өвчин нь нугарах (өвчин нь намжих);
5. Мятрах, шантрах:
зориг нь нугарах (зориг мохох),
зөрүүд зан нь нугарах (өөрийнхөөрөө зүтгэх нь зөөлрөх) -
Арайхийж түүний гөжүүд зан нугарах бололтой баруун гараа савлана. Л.Түдэв. Улаан долгион., алтан нар унтрахгүй, ард олон нугарахгүй [зүйр цэцэн үг] (олон түмний хүч зориг үл дийлдэх гэсэн санаа).