учир начир [хоршоо] (а. Хэрэг явдлын шалтгаан; б. Эмх цэгц), учир начир нь олдох (тухайн хэргийн ээдрээ тайлагдаж, тодорхой болох) - Дархан газрын захирал өвгөнийг цаад учир начрыг нь тэгтэл сайн олж чадна гэж бодсонгүй. Ж.Гал. Мянган уулын шүүдэр цэцэг.
--oOo--