1. Монгол орны бүх нуур, гол, булаг, шанд, задгай ус бүхий газар цаг цагаар сэлгэн нүүж, өндөглөн зусдаг нүүдлийн шувуу, цайвар толгойтой, голдуу гал шар биетэй, эрэгчин нь хүзүүндээ хар цагариган судалтай, усанд умбах, хөвөхдөө чадамгай; лам шувуу; ангир галуу [хоршоо] (усны шувууд) - Ангир галуу мэт цэнгэе. Чингисийн есөн өрлөгтэй өнчин хөвгүүний цэцэлсэн шастир., ангирын хөл [ургамал] (янз наанги цагаантай адил, төмс нь улаан, цагаан хоёр зүйл бий, чанаж идэхэд амттай);

---

2. Ангир мэт өнгө: ангир шар (улбар шар өнгө), ангир (шар) уураг (а. Төрсний дараах эхний хоёроос гурван хоногт ялгарах уураглаг өтгөн сүү - Ангир шар уургийг чинь амтлан шимж өгөв. “Цог” сэтгүүл; б. [хүндэтгэл] Эхийн сүү).