1. Газар дэлхий, уул усны эзэд, лусыг монголд морьтой хүний дүрээр зурж тахих явдал урьд үлэмжхэн байсан: лусын хорлол (газар усны эздээс хүний буруу үйл ажлыг залхаасан шийтгэл), лусын эзэд (газар усны эзэд) - Уул тахих ёслол бол чухамдаа уулын эзэн лусыг тахих ёслол болно. Ц.Дамдинсүрэн. Гэсэр., хар лус (усны эзэн савдаг), лус савдаг [хоршоо] (газар усны эзэд) - Бадам, Должин хоёр ямар нэгэн бурхан тэнгэр буюу лус савдгаас айсан байдалтайгаар шивнэн ярилцаж хоолоо идээд унтав. Ц.Дамдинсүрэн. Түүвэр зохиол;

---

2. Бурхны шашны ёсны газар усанд оршигч хүн бусын амьтан - лусын дагина (а. Лусын хааны охин; б. [одон орон] Далайн вангийн дагуул; в. [шилжсэн] Охид, хүүхнүүдийн царайлаг, үзэсгэлэнтэй нь), лусын агь [одон орон] (далайн вангийн дагуул), лусын ордон (лусын хааны суудаг орд харш), лусын охин (лусын хааны охин), лусын сүм (сүсэгтэн олон лусын хааныг тахиж, бороо хур гуйж аж амьдралаа даатгахаар мөргөл хийдэг тахилгын сүм), лусын хаан (газар дэлхийн усны эзэн), лусын хөвгүүн [одон орон] (тэнгэрийн вангийн дагуул), *лусыг усаар тахих (а. Үр ашиггүй илүүц ажил хийх; б. Хийсэн ажил явдал нь талаар болох);

---

3. Наймын тооны ёгт нэр.