1. Юмны тодорхой, ил тод, лавтай - Зүдэрсэн шинж түүний царайд илэрхий байна. Д.Цэвэгмэд. Зохиолын түүвэр., илэрхий болох (тодорхой мэдэгдэхгүй байсан болон ойлгогдохгүй байсан зүйлийн учир тайлагдах) - Бүх ажил хэрэг сая шулуун замдаа орж байгаа нь нийтэд илэрхий болов. С.Эрдэнэ. Малын хөлийн тоос., илэрхий тодорхой [хоршоо] (юмны шууд мэдэгдэх байдал) - Арван хүрээний цэрэг хуяг, тайжийн сүр хишиг, шан хорын илэрхий тодорхой ба хурц гэгээнийг их л биширнэ. В.Инжаннаши. Хөх судар;

---

2. Мэдээжийн, ойлгомжтой: илэрхий байх (утга учир, мөн чанар нь үзтэл тодорхой байх), илэрхий юм (мэдээжээр, нийтэд тодорхой юм) - Илэрхий юм асуучхаад тэвдэн бантав. Б.Пүрэвсүрэн. Үдийн нар өндөр., илэрхий эрдэмгүй хүн (үнэхээр эрдэм номгүй хүн);

---

3. Нүүрэмгий, айж ичихийг мэдэхгүй - Доржийг бас илэрхий муу хэлэх хүн нэг ч байсангүй. Ж.Дамдин. Үймээний жил., илэрхий яриатай хүн (эрээ цээргүй ярьдаг хүн), *илэрхий хулгай (ил цагаан дээрэм).