1. Хоёр, түүнээс дээш хүн, юмны зэрэгцээ болох - Хоёулаа зэрэгцэн суугаад чийдэнгийн гэрэлд өөрсдийн аж амьдрал ба ирээдүйн тухай удтал ярилцав. С.Эрдэнэ. Хонгор зул;
2. Чацуу болох -
Ард нь Жангарын шар цоохон байшин эгэмтэй нь зэрэгцэн үзэгдэв. Жангар., мөр зэрэгцэх (а. Хамт цуг, нэг эгнээнд явах -
Эд, манай өнөөдрийн гэгээн жаргал, хөгжил цэцэглэлтийн төлөө, Зөвлөлт оросын улаан цэрэгтэй мөр зэрэгцэн байлдаж явсан. Ж.Дамдин. Үймээний жил; б. Нэг нэгнээс дутахгүй эн чацуу сурах, ажиллах);
3. Хоёр ба түүнээс дээш үйл хөдлөл ижил цагт давхцах:
олон ажил зэрэгцэх (олон ажил давхардах);
4. [хэл шинжлэл] зэрэгцсэн байц (нэг үгэнд захирагдах нэг төрлийн хэд хэдэн байц),
зэрэгцсэн гишүүн (нэг өгүүлбэрийн доторх хоорондоо зэрэгцсэн харьцаа бүхий хэд хэдэн гишүүн), зэрэгцсэн нөхцөл үйл үг (нэг үйл нь нөгөө үйлтэйгээ зэрэг явагдах утгыг заасан нөхцөл үйл үгийн нэг хэлбэр; монгол хэлний зэрэгцэх нөхцөл үйл үг нь -ж, -ч нөхцөлөөр илэрнэ),
зэрэгцсэн өгүүлбэр (нийлмэл өгүүлбэрийн доторх хоорондоо зэрэгцсэн харьцаа бүхий өгүүлбэрүүд),
зэрэгцсэн өгүүлэгдэхүүн (нэг өгүүлбэрийн доторх хоорондоо зэрэгцсэн харьцаа бүхий нэг ба хэд хэдэн өгүүлэхүүн бүхий хэдэн өгүүлэгдэхүүн),
зэрэгцсэн өгүүлэхүүн (хоорондоо зэрэгцсэн харьцаатай бөгөөд нэг ба хэд хэдэн өгүүлэгдэхүүнийг тайлбарласан хэдэн өгүүлэхүүн),
зэрэгцсэн тодотгол (хүн юмын шинж чанарыг зэргээр тодотгосон адил төрлийн хэд хэдэн тодотгол),
зэрэгцсэн тусагдахуун (нэг үгэнд захирагдах адил хэлбэртэй хэд хэдэн тусагдахуун).