1. Нэг юмыг нөгөөд нь өлгөн дүүжлэх; уях, углах, хадах, зэргээр тогтоож торгоох: зангиа зүүх (хүзүүндээ зангиа уях), одон тэмдэг зүүх (а. Одон тэмдэг авах, одон тэмдгээр шагнуулах; б. Одон тэмдгээрээ гоёх) - Одон тэмдэг зүүх юмсан, тэгээд Хандын хажуугаар ханхалзтал алхаад гарах юмсан гэж санадаг болов. Ц.Дамдинсүрэн. Түүвэр зохиол., хонх зүүх (хонх уях) - Унага, ботго мөн бүдүүн адуу тэмээнд хонх зүүх зэргээр алдаж осолдох, үргэж цочихоос урьдчилан сэргийлэх аргуудыг манай малчид мал маллагаандаа өргөн хэрэглэдэг. Ж.Самбуу. Мал маллагааны арга туршлага., өмсөх зүүх [хоршоо] (хувцаслах, чимэг зүүлтээр гоёх), *сүүл зүүх (а. Хэрэг явдлыг дуусгалгүй дутуу орхих; б. Хойноос нь салахгүй нэхэн дагах юмтай болох);
--oOo--