1. Зүй, ёс; ёс зохис [хоршоо] (ёс зүй), зүй зохис [хоршоо] (ая эв) - Эв зохис таацаж охинтой нь танилцах юмсан. П.Хорлоо. Багш;

---

2. Юмны тухайн байдалд зөв нийцэх аяс, эв дүй, нийц: зүй зохисыг нь олох (эв зүйг нь олох), зохисыг нь харах (зохисон байдлыг нь анхаарах, зохимжийг нь харах).