1. Хүн, амьтан, юмын толгой тал нь данхар, зантайсан бүдүүн том, монцгор: зантгар толгой (данхгар том толгой) - Замаар явсан зантгар толгой, зайдсанд хууртсан эргүү толгой. Монгол ардын үлгэр;

---

2. Лут, том, бүдүүн тарган - Энэ нүхэнд нэг зантгар том тарвага орлоо, чи сахиад хэвтээч. И.Дамбажав. Монгол үгийн дээж., зантгар загас [амьтан] (Амар мөрний сав, Онон голд амьдардаг, бие боровтор, хүрэндүү, хэвэл цайвар өнгөтэй, усны ёроолын, хорин сантиметр орчим урт биетэй загас), зантгар эрвээхий [амьтан] (бие бүдүүн, толгой чээж том, үсэрхэг богино далавчтай, бор шаргал, хар бор зүстэй, далавчиндаа бараан толботой; хүрэнцэр нь мод, бут, өвслөг ургамлын навчаар хооллож хөнөөдөг).