1. Жавхаатай, золбоотой, цог үзэсгэлэнтэй, жавхлан төгөлдөр - Буурал тав гэзэгтэй, соёо сахалтай, өндөр нуруутай, нэг жавхлантай өвгөн орж ирэв. Б.Ринчен. Сандо амбан., жавхлантай залуу (золбоолог залуу), жавхлантай хүн (баяр баясал, өнгө жавхаа бүрдсэн гавшгай хүн) - Ээж минь ер нь эрүүл саруул, энх тунх, амьдралын баяр жавхлантай хүн шүү. Л. Дашням. Миний ээж., сүр жавхлантай [хоршоо] (сүр бараатай, өнгө жавхаатай) - Бэрээвэнг бурхны орон гэж санаж явсан Цэрэнбадамд Богдын хүрээ гэдэг зүйрлэшгүй сүр жавхлантай ажээ. С. Эрдэнэ. Хөх хулгана жил., цог жавхлантай [хоршоо] (цог золбоо, хийморь жавхаа бүхий) - Сүхбаатар бол маш их цог жавхлантай, сэргэлэн хүн байсан юм. Д.Сүхбаатарын тухай дуртгалууд;
--oOo--