1. Ёж ихтэй, ямагт ёжлох зантай: ёжтой хүн (ёж ихтэй хүн) - Түүний дуу нь хүртэл хэгжүүн ёжтой санагдана. Ч.Ойдов. Их жанжин Сүхбаатар танаа;

---

2. Ёж утга санаатай; ёжтой егөөдөл (далд битүү утгаар егөөдөх нь), ёжтой үг (тохуутай үг), ёжтой харах (доогтой харах) - Цэргийн хүн дайсны хүрээнээс ингэж оргодоггүй юм гэж ёжтой өгүүлэв. Б.Нямаа. Арандалынхан;

---

3. Хуурамч зантай, бач бааштай: ёжтой инээд (зальжин инээд) - Гүнчинхорлоо гэж сурахад ноёны хатных уу гэж ёжтой инээцгээн, голын эрэг дээр байгаа ганц бор гэр гэв. С.Удвал. Их хувь заяа.