1. Дэр дээр толгойгоо тавих: дэр дэрлэх (дэр тавьж хэвтэх), чулуу дэрлэх (а. Чулууг дэр болгох; б. [шилжсэн] Үхэх) - Содовын дэрлэж байсан ваадантай юм мөн байна. П.Хорлоо. Багш., хэц дэрлэх (хээр хөдөө хонох), хээр хонож, хэц дэрлэх (тэнэж явах, гэр орны бараа харахгүй удах);

---

2. Юмны нэг этгээд юманд түшиж налах: уул дэрлэж буух (ууланд шахаж буух), ус дэрлэж нутаглах (ус, голд ойр нутаглах), хаяа дэрлэх (а. Гэрээ зэрэгцүүлэн барих; б. Ойрхон саахалт хотолж буух) - Энэ өргөөний зүүн талд зуугаад алхам зайтай газар аргын чинээ гурван хар овоохой хаяа дэрлэн навсайлдана. Б.Нямаа. Арандалынхан;

---

3. Дараа дараагаар ирэх, очих: бөгс бөгсөө дэрлэх (тулгуухан ойр ойр ирэх, очих), хойно хойноосоо дэрлэх (залгалдаагаар ирж, очих);

---

4. Бие биеэ налан хэвтэх - Цэргүүд бие биесээ дэрлэн унацгааж, амьд үлдэгсэд нь мориндоо мордон зугтаж харагдав. Б.Нямаа. Арандалынхан;

---

5. Дагах, араас нь явах - Сүүний хөнөг болсон хонины бөгсийг дэрлэж гэлдэрсээр л ажээ. Д.Цэдэв. Айргийн амт.