1. Бүүдгэр, бүрхэг: дүнсгэр өдөр (үүл бүрхсэн бүүдгэр өдөр) - Бороотой дүнсгэр өдөр бут бургас бөхөлзөн Онон хатан ээжийг холын замд үдэж байна. С. Пүрэв. Онон., дүнсгэр шөнө (салхигүй тогтуун, бүрхэг шөнө) - Дүнсгэр шөнийн чимээгүй дунд шар шувуу хүн шиг тачигнатал хөхөрнө. Д.Мягмар. Уянгын туужууд;

---

2. Үргэлжилсэн их зүйлийн чимээ аниргүй байдал: дүнсгэр ой (чимээ аниргүй үргэлжилсэн их ой), дүнсгэр мөрөн (намуун дөлгөөхнөөр урсагч их мөрөн);

---

3. [шилжсэн] Уруу дорой царайтай, үг дуу цөөтэй: дүнсгэр зан ааш (хөгжил баясалгүй, үг дуугүй байдал), дүнсгэр өвгөн (уруу царайтай өвгөн), дүнсгэр хүн (сэтгэлийн хөөрөлгүй дуугай хүн) - Сурагчид галч өвгөний дүнсгэр царайг нэг зэрэг гайхан харцгаав. П.Хорлоо. Багш., дүнсгэр дүмбэгэр [хоршоо] (дүнсгэр дуугай).