1. Ямар нэгэн зүйлийг биеэс гадагшлуулахын тулд амьсгалыг түгжин хэвлийн булчинг чангалан хүчлэх: төрөхөөр дүлэх (хүүхдээ гаргахаар хүчлэх), хий дүлэх (а. Хүн дүлэвч өтгөнөө гаргаж чадахгүй байх; б. Эмэгтэй хүн хүүхдээ төрүүлэхээр дүлэвч үр дүн багатай байх), зажлалгүй залгиж, дүлэлгүй баах [зүйр цэцэн үг] (хэр баргийн зүйлийг юман чинээ боддоггүй гэсэн санаа) - Хэг! гэж дүлэн огьтол тас хийх чимээ гарч өвчүүнийх нь хотойж дотогшоо нугаран орсон яс нь уушгины хийд шахагдан хэвийн байдалд оржээ. Б.Ринчен. Гүнж;