1. Эв, эе, ур: гарын дүй (юм хийхдээ уртай, эв нийцийг нь сайн зохицуулдаг чанар), дүй дүрэмгүй аашлах (зүй зохисгүй аашлах), дүй муутай (эв хав муутай) - Сэргэлэн ээжтэйгээ эв дүй муутай чанга чанга ярилцах нь сонсогдсоор авай. Б.Бааст. Алтайн цэцэг., ая дүй [хоршоо] (эв дүй), ур дүй [хоршоо] (урлах арга барил, урлах авьяас), эв дүй [хоршоо] (эв хав, таарамж);
--oOo--