1. Занших, сурах: нүд дасах (а. Байнга харсаар байгаад анзаарахаа болих; б. Өөр нөхцөлд харж сурах), хараа дасах (харж сурах), дассан газрын даавуу зөөлөн [зүйр цэцэн үг] (мэддэг газрын юм бүхэн зохицоход амархан гэсэн санаа) - Гайгүйдээ, ганц хоёр жил оторт яваад дасаж дадаад хэр баргийн хүйтнийг тоохоо байчихдаг юм гээд Балжир өвгөн цай аягалав. С.Лочин нар. Галтай залуу нас;

---

2. Дотно болох, харилцан ижилдэх: сэтгэл дасах (сэтгэл дотносох), таних дасах [хоршоо] (ижил дасал болох, бие биеэ мэдэх) - Хүний үрс дасаж, өрх гэрт нэгдвээс, хиргүй үнэнч сэтгэл нь баяр золын хишиг. Д.Шагдарсүрэн. Хүлгийн үүрсэх дуун;

---

3. Орон байдалд зохицох: дассан бурханд малгайтайгаа мөргөх (танил дасал болчихвол тэгтлээ ёсорхдоггүй гэсэн санаа) - Эд нар Тарвааны төрөл садан биш боловч шинэ нутагт дасаж идээшин байгаа аргатай чадалтай эрийн ам харж хаяаг нь сахин явахад бэлхэн угаасаа арчаа муутайхан ядуу зүдүү амьтад байжээ. Б.Нямаа. Арандалынхан.