1. Хүний ханилгаагүй, зожиг, хөндий хүйтэн, дан ганц: дагир айл (мэнд ус, цай идээгүй хүйтэн хөндий айл), дагир хүн (олонтой нийцгүй, зожиг ганцаар хүн);
2. Ядаж зүдсэн, унааширсан, дөжир хашин морь:
дагир морь (давтаж хашраасан морь), д
ан дээлт барилдаач, дагир морьт уралдаач [зүйр цэцэн үг] (юм муудах тусмаа хайрлагдахгүй болдог гэсэн санаа);
3. Бодлогогүй, олиггүй:
дагир зан (овилгогүй муу авир);
4. [шилжсэн] Хамар хатгах өвсгүй, дагтаршсан халцгай газар:
дагир газар (улаан халцгай газар).