1. Тос, тоос нийлж зузааран хагшсан хар хир, нэс муу юм: даг болох (дагтар хир болох), даг суух (их хаг болж харлах), даг хиртэй (зузаан хир тогтож бохирдсон), даг даарь [хоршоо] (а. Хир буртаг - Аюур гуайн савтай усны шавхруугаар нүүрийнхээ өлөн хирийг норгож даг даарь болсон хар алчуураар нүүрээ арчлаа. П.Хорлоо. Багш; б. Яр шарх бүхий газарт давхайж хатсан элдэв бузар юм), хир даг [хоршоо] (даг даарь, хир буртаг) - Түүний хир даг болсон хар даалимбан хүрэм, ямар үндэстний малгай болохыг нь таахад бэрх сонин овоодой нь төрөлхийн үзэсгэлэнт царай, эмнэг хархан нүдийг нь гутаажээ. Л.Дашням. Бурхантын цэцэг;

---

2. [шилжсэн] Ад, азад, гутамшиг, жигшүүр: даг болох (азад болох, жигшигдэх), дагийг нь маажих (мууг нь дуудах; эмзэг газрыг нь хөндөх);

---

3. Зуны цагт малын хотны дагшран хатсан баас: даг түлэх (хөрзөн түлэх).