1. Нохой жанчигдаж ган ган дуугарах: нохой гаслах (нохой гангинах) - Гэрийн гадаа нохой гаслах бөгөөд сэрүүн орох болоогүй л бололтой. Т. Султаан. Сүмбэр уулс., гаслах гангинах [хоршоо] (ган ган гаслан гийнах) - Хоёр нохой маань бид хоёрын дэргэд ирээд гар долоон гиншин гасалж гангинаж байв. Ж.Дамдин. Миний монгол., *нохой гаслам халуун (зуны аагим халуун) - Тэр өдрийн нарны халуун нохой гаслам, цэргүүд цангаж, түй гэх шүлс гарахаа болилоо. Ж.Пүрэв. Гурван зангилаа;

---

2. [шилжсэн] Зовлонтой гомдолтой хэрэг үйл тохиож, энэлэн зовсноо илэрхийлж шогшрох: гаслах бичиг [хуучирсан] (талийгаачийн шарилыг оршуулах үед унших бичиг), гаслан байх (энэлэн шаналах), гаслан орилох (харамсан орилох) - Хүрлээ багшийг чинь эрлэг аваад явчихсан гэж өчихөд хүн бүхэн дуу алдан гаслав. П.Хорлоо. Багш.