1. Нутаглаж, буудаллаж байсан газар, гэр хотын ором - Төрсөн гэрийнхээ алтан бууц, бяцхан эх хоёртоо ямар шиг хайртайгаа анхлан удаа мэдсэн юмсан. Д.Маам. Тэмээний дууль., айлын бууц (айл нүүсний ором), аянчны бууц (аянчны хоносон газар), бууц буурь [хоршоо] (бууж суух газар) - Буудаг бууц буурийг нь хэлбэл өмнө хойно өвөр талдаа өвөлжөөний олон өтөгтэй. Алтай хайлах., бууц отог [хоршоо] (буудалласан түр буусан газар) - Бууц отгийг мину залагч Шихихутаг мину. Богд Чингисийн магтан сургасан шастир., нутаг бууц [хоршоо] (амьдран суух газар);

---

2. Нутаглаж байсан газарт тогтсон малын өтөг баас: өвөлжөөний бууц (өвөлжөөний өтөг), өгөршсөн бууц (удсан бууц) - Олон жил өгөршсөн хуурай бууц авалцан асаж байлаа. Л.Түдэв. Нүүдэл., бууц хөрзөн [хоршоо] (малын өтөг баас болон түүний дагтаршиж хатуу болсон нь) - Гарамцоо үхэр малынхаа аргал хоргол арилгаж, бууц хөрзөнг ховхолж байлаа. Б.Нямаа. Арандалынхан., бууц шивх [хоршоо] (малын дагширч хатсан өтөг бүхий хэвтэш), өтөг бууц [хоршоо] (а. Хотонд хуримтлагдсан баас, аргал хорголын хэмхдэг; б. Аргал хорголын хэмхдэгтэй айлын буурь, нутаглаж байсан газар) - Өтөг бууцаар бордож, өвс хадлан ургуулна. Б.Нямаа. Арандалынхан., өвөлжөө бууц [хоршоо] (өвлийн улиралд нутагладаг, дулаан тохилог хашаа хороо бүхий газар);

---

3. Эрт дээр цагийн хүний оршин сууж байсан ором: чулуун зэвсгийн үеийн бууц (чулуун зэвсгийн үеийн ором).