1. Үлэмж, том, их: агуу сайн (үлэмж сайн), агуу ухаантай (сод ухаантай) - Агуу сайн ухаантан, төрийн хэргийг онож шийтгэюү. Субашид., агуу их [хоршоо] (үлэмж их, том), агуу том [хоршоо] (овор дүр хэмжээний хувьд маш том), агуу их ятга [хөгжим] (хорин таван чавхдасанд тэвх тулж хуурдах монголын эртний хөгжмийн зэмсгийн нэг), агуу сайн хүн эедэхэд хялбар, атаат муу хүн ханилахад бэрх [зүйр цэцэн үг] (ухаантай сайн хүнтэй харьцах амар, санаа муу хүнтэй харьцах хэцүү гэсэн санаа);

---

2. Уужим, дэлгэр: агуу сэтгэл (маш уужим, алсыг харж, ихийг бодсон, уул мэт өршөөнгүй сэтгэл), агуу тэнгэр (уудам тэнүүн тэнгэр) - Агуу тэнгэрийн цэлмэг хаяаг чиглээд зоригтойгоор одов. Д.Цэвэгмид. Зохиолын түүвэр., агуу уудам [хоршоо] (уужим дэлгэр), агуу дэлгэр [хоршоо] (өргөн уудам, тэнүүн талбиу), агуу ханцуйт тэрлэг [хуучирсан] (хуушаан хамба нарын өмсөх урт ханцуйтай тэрлэг);

---

3. [шилжсэн] Энэрэнгүй, нигүүлсэнгүй санаа;

---

4. [шилжсэн] Онц шалгарсан, гарамгай: маш агуу жанжин (гарамгай жанжин).