1. Хүн амьтны толгойны амнаас дооших хэсэг - Би эдгэрүүлж өгье гэж өгүүлэхэд түүний эрүүний доорх сахал нь хөдөлнө. Д.Нацагдорж. Бүрэн түүвэр., эрүү заах (амьтны эрүүг толгойноос салгах) - Бид асуугаад эрүүг нь заасан ч дуугарахгүй. Ц.Ням-Осор. Юу гэнээ хө., эрүү зуурах (ихэд даарснаас хүн, амьтны шүд зуурах) - Хүрэлийн эрүү нь зуурч булчин чичрэв. С.Дашдэндэв. Улаан наран., эрүү ам [хоршоо] (хүн, амьтны амны хөндий болон түүнд байрлах шүд суух хэсэг) - Эрүү ам хамхихгүй, этгээд хачин мал бэ? гэж эзэн хүн уурсав. С.Дашдооров. Өнчин цагаан ботго., *эрүү өвдөг нийлэх (ихэд хөгшрөх) - Эрүү өвдөг нийлсэн эрэмдэг муу өвгөн боллоо. С.Дашдэндэв. Үүрийн цолмон., эрүү толгой [хоршоо] (хүн, амьтны уураг тархи бүхий эрхтэн болон түүний амны хөндийгөөс дооших хэсэг), *эрүү толгой зодолдуулах ~ эрүү толгой нийлүүлэх (хоол идэх) - Эрүү толгой зодолдуулах юу байна даа гэсээр майханд гүйж орвол Чулуун хуурсан гурил зуурч суув. Д.Цэдэв. Айргийн амт., *дэвсээ эрүү (налиг нялуу үг яриатай хүн), *эрүүний шөл амсах (үглүүлэх, яншуулах);

---

2. Зуухны аман талд гал, үнс зэргийг тосож байрлуулсан хавтгай төмөр: зуухны эрүү (зуухны амнаас унах гал, үнсийг тосож авдаг төмөр гаргуул);

---

3. Хавхны амьтны хөлийг хавчих хэсгийг торгоон тавьсан матигар мод: хавхны эрүү (хавхны эх биеэс гарсан урт хэсэг);

---

4. [хуучирсан] Эхнэр хүний дээлийн ханцуйд өөр өнгийн зүйлээр оёж хийсэн оруулга;

---

5. Уулын хормойн шувтарга хэсэг, дэнж дэв бүхий хэсэг: уулын эрүү (уулын өндөрлөг хэсгээс доош буусан шувтарга).