1. Нэлээд эвтэй; найрсаг: эвтэйхэн болох (а. Хийж бүтээсэн зүйл аятайхан болох; б. Үг хэлээ олж тохиролцоонд хүрэх), эвтэйхэн ойлголцох (нэлээд найрсаг байдалтай эв эеэ олох), эвтэйхэн ороох (юмыг аятайхан ороох) - Монгол дээл өмсөж, эрээн ороолтоор эвтэйхнээр хүзүүгээ ороосон байв. С.Лочин. Газрын дуун;

---

2. Аятайхан, тохиромжтой, тохилог: эвтэйхэн суулгах (нэлээд эвтэй, биед нь таатай байдлаар суулгах) - Шархтай командлагчийг номхон морин дээр эвтэйхэн суулгаад, хоёр цэрэг хоёр талаас нь тулах шахан хамгаалав. Н.Батбаяр. Өндөрт хатгасан туг.